
اسکار پستهای بوی شادی و خوشحالی داره با خودش. قبول داری؟ دیروز داشتم تو خونه چرخ میزدم و فکر میکردم یه چیزی درست کنم که هم حالمو خوب کنه، هم یه کم بوی مهمونی تو خونه بپیچه. چشمم خورد به یه بسته پسته که گوشه کابینت خاک میخورد، گفتم چرا یه شیرینی اسکار پستهای درست نکنم؟ آخه این شیرینی با اون بافت ترد و کرهایش که یهو با طعم پسته قاطی میشه، همیشه منو یاد مهمونیای بچگیم میندازه. تصمیم گرفتم دست به کار شم، آستینا رو زدم بالا و رفتم تو آشپزخونه که خودم یه دست اسکار درست کنم و ببینم هنوز اون طعم جادوییش تو دهنم زنده میشه یا نه؟
تاریخچه شیرینی اسکار پستهای
یهو کنجکاو شدم ببینم این شیرینی خوشمزه از کجا پاش به زندگی ما باز شده. یه کم گشتم و فهمیدم اصلش برمیگرده به سوئد، اونجا که بهش میگن «اسکُرپا» و یه جور شیرینی سنتیه که با کره و آجیل درست میکردن. تو ایران اما انگار ما یه دستی به سر و روش کشیدیم و با پسته و هل خودمونیش کردیم، مخصوصاً برای عید نوروز که حسابی به چشم میاد. فکرشو بکن، از یه خونه تو سوئد شروع شده، حالا رسیده به آشپزخونه من که دارم با عشق پودر پسته میریزم روش و بوش کل خونه رو پر کرده!
مواد مورد نیاز برای تهیه شیرینی اسکار پستهای
امروز که میخواستم اسکار پستهای درست کنم، مواد رو یکییکی جلوم ردیف کردم که چیزی جا نمونه. اینا رو برداشتم:
کره: ۱۰۰ گرم، نرم و تازه که بوش کل آشپزخونه رو بگیره.
پودر قند: نصف پیمونه (حدود ۶۰ گرم)، چون شیرینی ملایم بیشتر میچسبه.
زرده تخممرغ: ۱ عدد، که خمیرم یه کم لطیف و خوشبافت بشه.
سفیده تخممرغ: ۱ عدد، برای اینکه پودر پسته به گلولهها بچسبه.
آرد: ۱ پیمونه (حدود ۱۲۵ گرم)، کمکم اضافه کردم تا خمیر درست جمع بشه.
پودر هل: ۱ قاشق چایخوری، که عطرش حالمو جا بیاره.
پودر پسته: ۵۰ گرم، برای روکش که هم خوشگل بشه هم طعمش پستهای بزنه.
با اینا دست به کار شدم و همه چی آماده بود برای یه شیرینی باحال!
طرز تهیه
اول کره ۱۰۰ گرمی رو که نرم شده بود ریختم تو کاسه، نصفه پیمونه پودر قند رو هم اضافه کردم و با همزن برقی زدم تا حسابی سبک و کرممانند بشه؛ یه بوی کرهای خفن پیچید تو آشپزخونه! بعد زرده یه تخممرغ رو جدا کردم و با یه قاشق چایخوری پودر هل قاطیش کردم، هم زدم تا یه دست بشه. آرد رو کمکم (حدود ۱ پیمونه) الک کردم و ریختم تو مخلوط، با دست ورز دادم تا خمیر نرمی جمع بشه که به دست نچسبه. از خمیر گلولههای کوچیک، اندازه یه گردو، درست کردم و سفیده تخممرغ رو توی یه کاسه زدم، گلولهها رو اول تو سفیده غلتوندم، بعد تو ۵۰ گرم پودر پسته چرخوندم تا حسابی سبز و خوشگل بشن. سینی فر رو با کاغذ روغنی پوشوندم، گلولهها رو با فاصله چیدم و فر رو که از قبل رو ۱۷۰ درجه گرم کرده بودم، آماده گذاشتم. ۱۵-۲۰ دقیقه پخت تا زیرشون یه کم طلایی بشه، بعد درآوردم و گذاشتم خنک بشن. حالا که دارن رو میز سرد میشن، بوش داره دیوونم میکنه و نمیتونم صبر کنم یه دونهشو امتحان کنم!
ناگفتهها درباره شیرینی
یه نکته باحال که درباره شیرینی اسکار پستهای به گوشم خورد این بود که تو سوئد، جایی که این شیرینی ریشهش اونجاست، گاهی به جای پسته از یه نوع آجیل محلی مثل فندق یا حتی تکههای شکلات استفاده میکنن و اسمشو میذارن «اسکورپا»، ولی تو ایران پستهش یه امضای خاص بهش داده. یه چیز دیگه که جالب بود، اینه که قدیما تو بعضی خونهها به جای فر، اینو رو یه تابه چدنی با حرارت کم درست میکردن و هنوزم بعضیا این روش سنتی رو امتحان میکنن. حتی شنیدم تو یه سری مناطق، برای عطر بیشتر، به جای هل از گلاب میزنن که یه جور حس شرقیتر بهش میده. اینا رو که فهمیدم، حس کردم این شیرینی یه دنیا راز پشتش داره که هنوز کشفش نکردم.
مضرات و فواید شیرینی اسکار پستهای
این خوردنی خوشمزه هم مثل هر شیرینی دیگهای، یه فایدههایی داره و یه ضررهایی. بیا با هم مرورشون کنیم:
مزایا:
طعم خفن: ترکیب کره و پسته با یه عطر هل، واقعاً دهنمو آب انداخت و حالمو خوب کرد.
بافت ترد: وقتی گاز زدم، اون صدای خشخش زیر دندونم حسابی کیف داد.
ماندگاری بالا: چون خشکه، میتونم یه عالمه درست کنم و تا چند هفته تو ظرف دربسته نگه دارم.
آسون بودن: موادش ساده بود و درست کردنش هم زیاد وقت نبرد، یه ساعت نشده آماده شد.
قشنگ و شیک: ا اون روکش پستهای، رو میز مهمونی حسابی چشمگیر شد.
معایب
کالری زیاد: کره و پستهش یه کم سنگینه، یه دونه خوردم ولی حس کردم باید مراقب باشم بیشتر نرم سراغش!
پسته گرون: پودر پسته رو که ریختم، یادم افتاد این روزا پسته قیمتش کم نیست و یه کم به جیبم فشار اومد.
حساسیت دما: تو فر باید حواسم میبود زیادی نپزه، وگرنه سفت میشد و اون تردی باحالشو از دست میداد.
کثیفکاری: موقع غلتوندن تو پودر پسته، آشپزخونهم یه کم ریخت به هم و دستامم سبز شد!
خلاصه، با همه اینا بازم میارزید، چون الان که دارم بهش نگاه میکنم، دلم میخواد یه دونه دیگه بردارم!
جمعبندی
امروز که اسکار پستهای درست کردم و همه چیزشو امتحان کردم، از طعم و بوش بگیر تا دردسرای پختش، به این نتیجه رسیدم که این شیرینی یه تیکه کوچیک خوشمزهست که حال آدمو خوب میکنه. با اینکه پستهش یه کم جیبمو سبک کرد و باید حواسم به فر باشه که خرابش نکنم، ولی وقتی اون تردی و عطر هل و پسته تو دهنم پیچید، گفتم هر چی بود میارزید! برای یه دورهمی یا حتی یه عصر تنهایی با چای، این شیرینی یه انتخاب باحاله که هم خودمو راضی کرد، هم فکر کنم مهمونامو بعداً خوشحال میکنه.
سوالات متداول
میشه به جای هل از وانیل استفاده کرد؟
آره، کاملاً! من امروز هل زدم چون عطرشو دوست دارم، ولی اگه وانیل بیشتر به مزاجت سازگاره، یه قاشق چایخوری وانیل مایع یا نصف قاشق پودرش بریز. فقط حال و هواش یه کم فرق میکنه، بیشتر شبیه شیرینیای غربی میشه.
اگه پودر پسته نداشتیم چی کار کنیم؟
منم یه لحظه فکر کردم اگه پسته نبود چی میشد! میتونی پودر بادوم یا گردو بزنی، هنوز خوشمزه میشه، ولی خب اون طعم پستهای خاصشو از دست میده. یه راه دیگه هم اینه که فقط با سفیده تخممرغ بپزیش، سادهتر میشه ولی بازم ترد و خوبه.
چطور بفهمم شیرینی پخته و آمادهست؟
من امروز زیرشو نگاه کردم، وقتی یه کم طلایی شده بود (بعد ۱۵-۲۰ دقیقه تو فر ۱۷۰ درجه)، درآوردمش. نباید زیادی بذاری بمونه، چون سفت میشه. یه دونهشو شکستم، اگه وسطش خشک و ترد بود، یعنی کار تمومه!
میشه خمیر رو از قبل آماده کرد و نگه داشت؟
آره، من خودم فکر کردم دفعه بعد بیشتر درست کنم. خمیر رو میتونی تو نایلون بپیچی و تا ۲-۳ روز تو یخچال نگه داری، یا حتی فریز کنی و یه ماه دیگه بپزی. فقط قبل پخت بذار به دمای اتاق برسه که راحت گلوله بشه.
چرا شیرینیم سفت شد؟
منم یه بار اینو تجربه کردم! یا آرد زیاد ریختی که خمیر خشک شده، یا توی فر زیادی مونده. دفعه بعد آرد رو کمکم اضافه کن و دما رو چک کن، من ۱۷۰ درجه گذاشتم و دقیق ۱۸ دقیقه کافیه بود.